In dit boekje wordt op poëtische wijze de tijd en ruimte rond het kleine mijnwerkersdorpje Bois-du-Luc verkend. In 1685 werd er gedanst op barokmuziek. In datzelfde  jaar daalden mannen aan touwen honderden meters af met een pikhouweel in hun handen geklemd. In de warme aarde zochten zij naar fossiele afzettingen uit het Carboon… Steenkool hield de mijnwerkers van Bois-du-Luc samen, een plek vanwaar niemand ooit hoefde weg te gaan.

De tweetalige tekst is verluchtigd met collages van Nina, en werd ondersteund door Kunstenplatform Plan B. Verkrijg jouw exemplaar hier.